Vanochtend, donderdag 19 november 2020, zijn Alja, Pien en ik gaan wandelen door onze mooie natuur, de Zoutpannen van Jan Thiel.
De afgelopen weken is veel regen gevallen en waren enkele paden omgevormd tot modderpoelen. Ook zijn de bekkens vol regenwater gestroomd waardoor het zout is opgelost. Geen witte vlaktes dus, maar wel uitgestrekte meren.

Deze maand november is er in onze omgeving al 325 mm regen gevallen en zijn er nog maar twee maanden waarin de afgelopen 6 jaar meer regen is gevallen: november 2016 met 437 mm en oktober 2018 met 331 mm. De gemiddelde jaarhoeveelheid voor Curaçao bedraagt 550 mm.

Nu weer terug naar onze wandeling. Het zonnetje schijnt gelukkig weer maar doordat de grond zo verschrikkelijk nat is, is het nog erg benauwd door de hoge luchtvochtigheid.
Onze wandeling begon bij het 7-heuvelen pad, daarna het hoge pad links naast de zoutpan op en daarna de steile klim van de zoveelste heuvel. Pfff, daar moet je wel conditie voor hebben.
Bovenaan schuin links het kleine paadje in naar beneden. Bij de T-splitsing rechts aangehouden om daarna weer op het 7-heuvelenpad terug te komen richting de doorgang van de lagune naar zee.

Halverwege een keuzemogelijkheid: gaan we links richting kust en Chogogo of rechts langs de zoutpannen weer terug. Omdat mijn (Roel) tong inmiddels aardig richting mijn schoenen begon af te zakken, kozen we voor het pad rechtsaf. Een goeie keuze want ik was inmiddels al om me heen foto’s aan het maken. Prachtige vergezichten, knusse paadjes tussen het groen, vlakten met vers groen gras, een oude cactus van 8 meter hoog met een stam van een halve meter doorsnee, bijen en vlinders die de nectar uit diverse bloemen haalden en het ondergelopen dijkje dat richting het “Enge bos van Henk” loopt.

Uiteindelijk kwamen wij weer op het 7-heuvelenpad uit richting ons huis. De wandeling duurde ruim 1 uur, stevige (wandel)schoenen zijn een pré, maar hebben er een heerlijk voldaan gevoel aan over gehouden. Onze mooie groene natuur!

Gepubliceerd: 19 november 2020.